Hey ! Teacher, Leave Us Kids Alone !

Bütün yaz tatili kıçını yaya yaya yatan öğrencilerimiz için okul maratonu başlamak üzere.Şahsen bütün tatil boyunca yattım."Kalem ne?" deseler bön bön bakabilecek durumdayım.Eh malum lise 3 olunca dershane de ihtiyaç hatta ondan ziyade bir zorunluluk haline geldi.Tamam sisteme ağız dolusu küfürler ediyor olabiliriz ama onun bir parçası olmadan da olmuyor.Bir sene önce "Aaaah ah o eski günler dershane ortamını özledim lan aslında." diye gezen ben kayıt yaptırmaya gittiğim günden itibaren kendimi uzaylı gibi hissetmeye başladım.Gerçi henüz dershaneye sadece kayıt yaptırmak ve kayıt parasını yatırmak için gittim ama olsun.

Eeeen eeen özlemediğim şey de şu sınıf belirleme sınavları.Tabi ben kıçımı yerden kaldırmadan geçirdim tatili ama herkes ben değil.Adamlar yaz kurslarına gitmiş önceki iki seneyi sular seller gibi biliyor.Bir stres başladı bende.Rüyalarıma girdi.Rüyamda ÖSS'ye giriyodum.Tam Türkçe'yi bitiriyorum alıyolar elimden kağıdı kalemi.Merdivenlerden inerken de kendimi teselli ediyorum."Yaaağ neyse artık seneye deneriz."

Asıl konu farklı yalnız.Ben yumurta-göt sendromuna girdim tabi.Anneme dedim "Ben sınava girmiyceğm yaaağ.".Tabi ana yüreği dayanamadı evladına tamam dedi git konuş.Gittim hem para yatırıcam hem de giremiycem falan diycem.Buldum hocayı neyse söyledim falan.Derken aramızda şu diyalog geçti.

Hoca:Peki neden giremiyorsun?

Ben:Yaaağğğ şey şehir dışında olucam da beğn.
Hoca:Öyle miii...Neden peki önemli bişey mi var?

Tabi ben bu soruyu beklemiyordum.Öyle hazırlıksız yakalandım ki o kadar olur.

Ben:Yaaağğ...Hem ölüm hem düğün nedeniylen...

Evet tahmin edildiği üzere tam s*çtığım andı bu.Ama sonrası da geldi.İkinci bir hazırlıksız yakalanma sonucu arkama bile bakmadan kaçasım geldi.

Hoca:Peki ne zaman döneceksin?

Ben:Pazartesi.....den önceki gün işte Pazar.

Tatil moduna alışan ve zeki olduğunu sanan öğrencinin battığı andır işte bu an.Neyse adam yine anlayışlıymış bir şey demedi yüzüme.Derkeeeen gittik muhasebe katına.Adam adımı soyadımı sordu malum işte.Sanki hoca benim adımı bilmek zorundaymış ve bana gerek kalmadan söyleyebilirmiş gibi bekledim onun söylemesini.5-10 saniyelik bir sessizlikten sonra yüzler bana dönünce aklım başıma geldi.

"Iııııı..Hazal...Hazal Erkan..."

Tabi benim için dershane kariyeri burada sona erdi.Neyse ki hayrına atmadılar beni kapı dışına.

Yok yok alışamayacağım ben.

Hayır hayır.

"We don't need no education."

"Teacher, leave them kids alone!"

böhü.