The Boy With The Bubblegun

Bir Tom McRae klasiği işte.İnsanı hayattan soğutup aynı zamanda da daha da kuvvetli bağlayan bir şarkı."If songs could kill this one's for you." diye bitirir şarkısını ve bizi.Dinlenesidir.Tavsiye edilir.

Başımıza Taş Yağacak!

Pazartesi evde keyif yapıp okula gitmedim (ya da okula gitmeyip evde keyif yaptım).Malum öğleden snra pek bişey olmuyor televizyonda.Kadın programları ve abaza yaşlılar için hazırlanmış çiftleştirme programları.Öyle dolaşırken Samanyolu Tv*yi gördüm bir dizi vardı (itiraf ediyorum hep samanyolu izlerim ben).Bir kız var bunun babası gazeteci falan kız satanist adam evle ilgilenmiyo anne arada kalmış.Tam bir aile dramı yani.Ama sonra kız intihar ediyo ve herşey düzeliyo.Kız hapları içiyor ama ölmüyor.Sonra o asi kız gidiyor ve yerine uysal birşey geliyor.Ertesi gün babasıyla beraber belediyeye gidip kızın kaydını yaptırıyorlar ebru kursu için.Dünkü satanist,ele avuca sığmayan kız gitti ebru sanatı yapacak.Daha sonra kursta namaz kılanları görünce özeniyo o da namaz kılacak.Ama ne gerek var öğrenmesine?Bizim satanist kızımız namaz kılmayı da biliyor!Tek sorunumuz dudağımızdaki piiiirsing.Ama ona da "Sensiz de devam edebilirim." gibi acı dolu bir cümleyle veda ediyor minik satanistimiz.Sonra sıkıldım bıraktım.Hoş değil böyle şeyler yahu.


Bir ayrıntıyı da dip not olarak paylaşmak istiyorum.Adamın ofisinde arkada koca bir "Malibu" şişesi göze çarpıyor.Vallahi başımıza taş yağacak!

İç Hesaplaşma

Yok yok bugün artık erken yatıcam ya.Vallahi.Ya cidden.Of ama ciddiyim.Tamam vazgeçtim takılırız yine.

Sorumluluk almak bazen hoşuma gitmiyor değil.

15 gün yan gelip yattıktan sonra bu saatte msn, facebook ve ekşi sözlüğün tüm çekiciliğine güçlükle karşı koyarak bilgisayar başında bi gözüm ekranda bi kulağım çalan şarkıda yarına yetiştirmem gereken testleri çözüyorum. Çoğoş.

Biz Geldiiiik !!

Biricik okulumda tam iki buçuk senedir okuyorum ve henüz sadece yarısını bitirebildim.Bu geçen iki buçuk senede ise okulumdan bahsetmenin tam bir kabus olduğunu idrak edebildim.Neden mi?Öncelikle okulun adı başa bela.

"Ankara Atatürk Lisesi"

"Aaaa ee hani sen anadolu lisesini kazanmıştın?"

"Ya yok bizim okul hede hödö bıdır bıdır....."

Bununla uğraşmak istemeyen arkadaşımız işin pratiğine kaçar ama o daha bir tehlikelidir.Adeta yağmurdan kaçarken doluya tutulmaktır.


"Atatürk Anadolu Lisesi"

"Aaaa ee benim orda dıdımın dıdısı var."

"Iııı şey yok aslındaaa..Yani ben Ankara Atatürk Lisesi'ndeyim ama anadolu bizimki de"

"Düz lise değil mi orası?"


İşte bloggerlar böyle...

İkinci sorunumuz ise hazırlık sınıfı okumak.

"Kaçıncı sınıftasın?"

"Lise 2"

"Aaa sen bıdıbıdı*dan büyük değil miydin?"

"Yok ben hazırlık okudum da..."

"Aaaa hazırlık kalkmadı mı?"


Yine işin kolayına kaçmak isteyen arkadaşımızı bir fırtına beklemektedir.


"Lise 3"

"Aaa öyle mi hangi dershaneye gidiyorsun bak benim bıdıbıdı*mda lise 3de"

"Yok ben dershaneye gitmiyorum."

"Nasıl yani zor olmuyo mu?"

"Iıı yani şey....Ya ben hazırlık okudum lise 3e gidicektim ama lise 2deyim...."


Zor zanaat AAL*li olmak.

Tekrar merhabalar okulcuk*

Yazıcam bişeyler deee...Ü-şe-ni-yo-rum.